Exclusieve ondersteunde spintollen

Sinds een aantal jaren maakt en verkoopt De Spinkamer ondersteunde spintollen De Spinkamer kan elk type spintol maken en geeft er bovendien een eigen 'draai' aan. De Spinkamer spintollen worden gemaakt door Betty Gijsbertse - reeds 10 jaar achter de draaibank en behalve kennis van en ervaring met houtdraaien is Betty een zéér goede spinner. Zowel met spinnewiel (2 x) als met de spintol is Betty Gijsbertse Nederlands kampioen wolspinnen geworden.
Ondersteunde spintollen zijn in veel landen in gebruik om specifieke vezels te spinnen. Tibet en Rusland kennen hun eigen specifieke ontwerp voor vezels als zijde en kashmir.
Frankrijk, Portugal, de Balkanlanden en Zuid Amerika allemaal kennen ze wel een bepaalde vorm van ondersteunde spintol. De bekende Orenburg kantsjaals, bijvoorbeeld, worden gemaakt met de hand en met Orenburg ondersteunde spintollen. Deze tollen hebben geen schijf en zien eruit als stokjes met profiel ;-))
Spintollen als deze worden meestal met de punt steunend in een kommetje van een hard materiaal gedraaid - op tafel/stoel/been. Hier een foto van een aantrekkelijk Spinkamer spintol -vrij ontwerp- van Walnoothout (Juglans regia) met bijpassend kommetje. De Tibetaanse spintollen zijn enigszins anders van vorm en hebben een schijf als een soort van bekertje. Ze draaien heel lang en vrij langzaam. Een misschien wel meer bekend type spintol van het ondersteunde soort is de grote Navajo spintol. Deze tol wordt gedraaid door een spinner op een stoel terwijl de punt van de tol op de grond steunt. De Navajo spintol (NS) werd en wordt gebruikt om garens te maken die zowel grof als zeer fijn zijn. Fotoos van deze spintollen zijn te vinden op mijn Flickr account.

Spintollen ontwerpen - houtdraaien

Ik ben niet alleen wolspinster, maar óók houtdraaister.
Al een flink aantal jaren ben ik bezig om op autodidactische wijze het houtdraaien onder de knie te krijgen. Ik vind het vreselijk leuk en leerzaam - steeds weer nieuwe dingen ontdekken, waarvan ik sommige ook meteen wil toepassen. Dat gaat natuurlijk niet allemaal even vlot, maar mijn vaardigheden ontwikkelen zich gestaag. Een oude man vertelde mij eens dat hij zijn halve leven al houtdraaier is, maar dat hij nog steeds nieuwe dingen leert! Dat gaf me te denken....en ik maak eruit op dat ik mijn hele leven wel een houtdraaister in opleiding zal blijven ;-)

Ik ontwerp iedere spintol afhankelijk van het materiaal dat er voor beschikbaar is - binnen de beperkingen van mijn gereedschap. Met in mijn hoofd de kennis over houtdraaien en de kennis over wolspinnen loop ik een heel eind voor op de houtdraaiers die denken dat zij ook een goede spintol kunnen maken....
Omdat ik wéét hoe het aanvoelt om met een spintol van een bepaald ontwerp te spinnen, omdat ik wéét hoe een gewicht van as, bijvoorbeeld, van invloed kan zijn op de soort vezels die je met die bepaalde spintol kunt gaan spinnen.
Kennis is macht, zei mijn vader vroeger ;-)) -> het is waar! Mijn kennis over wolspinnen geeft me de macht over het ontwerpen van een spintol op de draaibank.

Mijn spintollen spinnen prettig, omdat

a- ze lang genoeg lopen om de spinner de wol te laten uittrekken
b- ze verschillend zijn van vorm- dus voor een bepaald materiaal beter!
c- voldoende gewicht aan materiaal kunnen opslaan voor de dikte van draad
d- snel genoeg kunnen zijn voor ook de kortste vezeltjes
e- er mooi uit zien

Bedenk dat alle hout van mijn spintollen duurzaam is verkregen.
Het komt als resthout, of als brandhout, of als sprokkelhout naar mijn werkplaats.
En dus niet een houtsoort uit Zuid Amerika, Azië of Verweggistan met klinkende namen die veel mensen alleen al dáárom een bepaald merk spintol doen uitkiezen.
Nee - de Spinkamer spintollen zijn gemaakt van....
berk, beuk, eik, elzenhout, multiplex, een oude deurpost, een overleden spinnewiel, een overbodig stalraampje, of een kapotte stoel van de kringloopwinkel.
Heel normaal, heel duurzaam, heel milieuvriendelijk.
O, ja: de spintollen worden afgewerkt/verduurzaamd met lak op waterbasis, of met lijnolie en bijenwas. Dat is helaas wel nodig, omdat lichaamszouten/zuren van zowel de spinster of spinner als van de ruwe schapenwol het hout uiteindelijk zullen aantasten.

Een bericht over verdere activiteiten van mij achter de houtdraaibank probeer ik komende tijd te uploaden
Wilt u ondertussen meer weten over mijn werkelijk superspinnende spintollen en misschien zelfs in overleg een deergelijke spintol aanschaffen, dan adviseer ik om even te mailen naar mijn webmailadres via www.despinkamer.nl

Schaapjes houden

Sinds april 2010 heb ik twee schaapjes!

Twee parmantige schaapjes die we de namen Sprientje en Norit hebben gegeven. (En ja, de zwarte heet Norit!)
Ze vullen de lege wei, die voorheen bewoond werd door mijn overleden paardje.
Helaas kwamen we er al snel achter dat 2 kleine Shetlandschapen lang niet zoveel gras eten als één flink uit de kluiten gewassen paard!

Daarom zullen er dit jaar een paar nieuwe schaapjes bijgemaakt gaan worden en hopen we volgend jaar wél al het gras op te krijgen ;-))

Op de fotoos zie je de schaapjes voordat ze hun wol kwijt raakten aan mijn spingrage vingers en spinnewiel - én je ziet ze enigszins beledigd weglopen na het plukken. Shetlandschapen kan je van hun wol ontdoen door ze te plukken op het moment dat de oude vacht loslaat van de nieuwe, eronder reeds groeiende vacht. Een update op het schapenfront. In 2011 is er één schaapje bijgekomen. Een zwart/wit ooilam, genaamd Saartje. Het kind van Sprientje - verwekt door Velcro.

De spintollen

Na een drukke en chaotisch lange zomer is het tijd om wat op het blog bij te schrijven. Het valt me niet mee dat bloggen naast alle andere tijdrovende verplichte zaken. Een koppeling vanaf mijn website heb ik ook nog niet gemaakt - er moet meer aan pr gedaan worden, dat gevoel bespringt me af en toe onverwacht en zeer heftig.
Ik hoor steeds vaker mensen over mijn Spinkamer en spintollen praten...wat is dat fijn!
Er is zelfs al iemand die er eentje helemaal naar de barrebiezen heeft gesponnen - ze kon hem niet wegleggen, zat altijd te spinnen en heeft werkelijk goede reclame gemaakt voor mijn Spinkamer-tollen! De bestellingen komen nu zeer regelmatig per mail binnen. Als ik ergens op een spinevenement kom is er altijd wel iemand die vraagt: 'Betty, heb je misschien ook tollen meegebracht voor verkoop?' De laatste tijd moest ik die vraag helaas met 'nee' beantwoorden - de tollen waren op.
En ik heb steeds geen tijd om rustig te draaien....rustig?
Ja, want ik merk dat je niet gehaast of moe achter de draaibank moet staan. Dat is echt gevaarlijk...het gaat rázendsnel, met grote kracht en die beitels zijn vlijmscherp hoor!

Daarom had ik deze week een beetje uitgeroosterd en kwam ik eindelijk toe aan een paar dagen achter De!nieuwe!Draaibank!. Van het merk Woodfast, uit Engeland - man wat draait die lekker. Nu moet ik eigenlijk ook nog een nieuwe slijpmachine, maar dan toch eerst flink tollen verkopen ;-))

Ik heb deze week 17 tollen gemaakt!
Verrassend hoe ik door het verschillende materiaal steeds weer andere tollen krijg.
Neem deze: de oude bovendeur van de paardenstal stond in de schuur. Op zoek naar dikker plaatmateriaal heb ik daar een stukje afgezaagd en wat bleek? Het is gemaakt van 4 verschillende lagen hout, waarvan ééntje heel donker...haast rood. Dat kon je niet meer zien doordat de randen van de deur vies geworden waren! (Hoeveel spintollen maak je uit een bovendeur?)
Experimentje uitgevoerd en vervolgens drie prachtige tollen van gedraaid. Experimentjes zijn nog steeds nodig, want het denkwerk (om de diktes van de assen die ik heb te kunnen matchen met de maten van mijn chuck)valt me soms erg moeilijk. Die inzetstukken maken voor die chuck was een giga-slim idee van mij (dat iemand vast al wel eens eerder heeft bedacht, maar toch ;-)). Ik kan nu wel precies haaks monteren voor mijn kops draaiwerk.
De tollen zijn grote maat, want de dikte van het plaatwerk was behoorlijk. Ik was helemaal weg van 1 speciale, dus dat wordt mijn 4e favoriete tol die ik overal meenaartoe ga nemen ;-)) Zien jullie dat pietepeuterige witte randje? Daar ben ik best wel trots op....

En natuurlijk maakte ik ook kleinere, omdat die veruit favoriet zijn bij de dames Fijnspinner. Ik heb er nu nog steeds te weinig om aan de bestellingen te voldoen. Dus moet er vanmiddag en in het weekeind opnieuw gedraaid worden. Eerst de enige cursist van deze (uitgeroosterde?) week verder helpen.
Als ik niet gestoord wordt en de tollen in serie klaarleg voor iedere volgende behandeling (lopende band, zou dat passen in de werkplaats?) dan schiet ik aardig op. De nieuwe lak die ik kocht droogt te langzaam...moet toch de duurdere soort weer worden de volgende keer...schuurpapier dreigt op te raken...wáár zou die mooie plaat hout vandaan komen?

Blij ben ik dat er schot zit in de tollenvoorraad en dat ik niet steeds meer nee hoef te verkopen, zoals deze zomer uiteindelijk het geval was nadat de wintervoorraad uitverkocht raakte. En blij ben ik met mijn draaibank - een dure aanschaf, maar nu bezig zichzelf terug te verdienen.

Hier zie je me zitten, donker haar en witte blouse.
Ik ben bij het Nederlands Kampioenschap wolspinnen, 27 juni jl. in IJzerlo.

In 2006 en 2007 werd ik Nederlands kampioene - en dit jaar haalde ik de 3e plaats!
Mijn dubbel-pedaals Ashford Joy mocht dit jaar mee - de Ashford Traditional kan ik niet lang meer achter elkaar bedienen na een nare knieblessure die me de laatste 2 jaar parten speelde.

Met de dunne draad was ik de beste, maar mijn dikke draad was niet perfect en het gezamenlijk puntentotaal (en de geringe hoeveelheid gesponnen meters) deden me op de derde plaats in de ranglijst belanden.

Dhr. Naus werd eerste en dat vond ik helemaal geweldig: 80 jaar is hij en samen met zijn vrouw al vele jaren een vaste deelnemer aan de wedstrijd. Vroeger was hij ook al eens kampioen geworden - en een paar jaar geleden nog tweede geworden en nu dan de eerste plaats opnieuw gehaald. Ik hoop dat volgend jaar deze bijzonder aardige mens weer mag meedoen om het NK Wolspinnen en hij zijn titel kan verdedigen.

De wol die ik spon bij deze gelegenheid (ja, die wol is bijzonder belangrijk!) kwam van een schaapje dat zijn roots heeft op het Britse eiland Man - de Manx Loghtan. Deze wol is kortstapelig en kroezig. De dunne draad kon ik er mooi mee spinnen. De dikke draad maakte ik van Kerry Hill. Dat is een prachtig schaap dat een hoofd heeft als een paard: fier kijkend en met de oren rechtop....

meer over wollige zaken volgt.